اهدای‌ جنين

اهدای‌ جنين

زمانی که جنین انتقالی حاصل از لقاح تخمک و اسپرم غیر زوج گیرنده باشد اهدای جنین محسوب میشود.

اهدای جنين در دو مورد انجام مي شود:

 اول: در مواردي كه مشكل ناباروري مربوط به مرد است و مرد قادر به توليد اسپرم نيست و(نه در نمونه مایع منی و نه در بیوپسی بیضه ها) در این صورت با توجه به ممنوعيت از نظر تعدادی از فقها، ناگزير بايد از اهدای‌ جنين استفاده شود.

دوم: در بیمارانی که احتمال انتقال بیماری های ژنتیکی به نسل بعد وجود دارد شامل بیماری های ژنتیکی وابسته به جنس نظیر هموفیلی، دیستروفی عضلانی دوشن و یا ناهنجاری های مادرزادی که با اهدای جنین فابل برطرف شدن باشد.

منابع عمده جنین اهدایی عبارتند از:

1. زوج های ناباروری که طی سیکل درمانی میکرواینجکشن باردار شده اند و تعداد جنین های تشکیل شده بیشتر از تعداد جنین های انتقالی بوده و تمایلی به استفاده از جنین های منجمد خودشان ندارند

2. از اهدا تخمک و اسپرم یک زوج دیگری که مشکل نازایی ندارند و تمایل به اهدای جنین دارند.

روند اهداي جنين به اين ترتيب است كه زوجين بعد از مراجعه به مركز ناباروري و محرز شدن اين مسئله كه با هيچ كدام از روش هاي درمان ناباروري امكان درمانشان وجود ندارد به واحد مددکاری ارجاع می شوند. مددکار توضیحات کامل درباره مسائل مختلف، ناشناس ماندن، طول زمان انتظار و ... را ارائه میکند و پس از طی مدت انتظار نامه اي براي دادگاه خانواده و پزشكي قانوني برای احراز صلاحیت اخلاقی و جسمی و اجتماعی دريافت مي كنند. زوجین پس از صدور مجوز و موافقت حقوقی می تواننددر سیکل درمانی قرار بگیرند.

هم اکنون در پژوهشگاه رویان با توجه به ضوابط، اهدای جنین ناشناس فقط از طریق جنین های منجمد شده قبلی به زوج های نابارور استفاده می شود.

منظور از ناشناس بودن اینست که پژوهشگاه رویان بنا دارد تا سن 18 سالگی فرزند حاصل از اهدای جنین، زوج داوطلب و زوج نابارور همدیگر را نشناسند و فقط در صورت درخواست فرزند، هویت پدر و مادر ژنتیکی را به وی اعلام کنند. اهدا کنندگان و اهداگیرندگان پیش از ورود به سیکل باید درباره مسائل حقوقی و شرعی این کار تحقیق کرده باشند و آن را پذیرفته باشند.

منبع: پژوهشگاه رویان